woensdag 6 oktober 2010

Ik zit in Australië

Dinsdag brengen Nout en ik Jap naar BAC zodat we daarna de auto hebben. Het is sinds maandag lekker warm (25-28 graden) en de zon brandt stevig. Daarbij zijn afstanden vrij groot en is het dus lekker om een auto te hebben. Om 8 uur droppen we Jap bij BAC af en duiken Nout en ik even in het naastgelegen Woolworths om nog wat boodschapjes te doen. Die buit is alvast binnen, de rest van de dag is voor ons.

Na z'n ochtendslaapje krijg ik het op m'n heupen. We hebben een auto, een vrij basic appartement én een IKEA op zo'n 30 km afstand... We gaan! Nog steeds een beetje spannend, dat links rijden. Heb zelf nog niet zo heel veel gereden hier. En ineens worden we (Tom Tom) dwars door de stad geleid, over de brug gegooid, hup de snelweg op. Invoegen vanuit links, verkeer aan alle kanten en pas op voor de flitspalen. Hier in AUS kennen ze geen afronding van te veel gereden km's'. Iedere kilometer te hard telt, en flink ook. Heb de kreet 'each k is a killer' al gehoord.

Maar goed, ik ga gewoon met de stroom mee dus we gaan lekker. Eenmaal de stad uit zie ik het geweldige landschap en de imposante skyline van de stad in mijn achteruitkijkspiegel. En dan valt het kwartje: 'ik zit gewoon in Australië'! Wauw, dit is echt wel heel gaaf! Ik kijk al uit naar wat we allemaal gaan zien de komende jaren. Snel maar een weekendje weg organiseren.

De IKEA voelt lekker vertrouwd tussen alle nieuwe indrukken. Ha fijn, gewoon de servetten die ik in NL ook had. De gele zak wordt snel gevuld met fotolijstjes, placemats, scharen, snijplanken, leuke dozen voor het speelgoed van Nout, een wasmand, plantjes, theelichthouders, maatlepels, grillpan én natuurlijk servetten! Grandioos, hier zal ons huisje wel van opknappen en het koken wat makkelijker maken.


Onderweg naar BAC | Nout geniet van de IKEA speelhoek











Halverwege krijgt Nout nog z'n flesje. In de speelhoek springt hij bijna uit mijn armen en kruipt zo snel als hij kan naar de speeltafel waar een meisje staat. Van enthousiasme slaat hij met z'n handen op de tafel, zo blij is hij om weer kindjes te zien. Fijn maar ook beetje triest om te zien. Die arme jongen is alsmaar heen en weer gesjouwd in z'n bakje omdat wij vanalles moesten regelen. Maar het is tijd voor Nout nu. Ik ga op zoek naar speelmogelijkheden!

5 opmerkingen:

  1. woUW Eef wat leuk je moet gaan schrijven !!!!!!!
    super nog M E E R BIS BIS !!
    OH (opa hans)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Eef,
    Ik moest ook al meteen lachen toen ik Noutermans in z'n shorts aan die tafel zag staan. LEUK MAN!
    Ik snap het fijn en triest door elkaar. Rare emotie hè ;-). En snap ik het goed dat Nout straks veel IKEA speelgoed dubbel heeft? BAKJES!!!
    Toedels en ja, graag meer van deze leuke berichten.
    Liefs, Caro en Sander
    Die laatste springt overigens ook steeds op als ik zeg 'oh, weer een nieuwe post'. Hij vreet alles mee op.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En in de categorie 'the proof is in the pudding' ook graag foto's van YOU in Australië. Nu zie ik alleen Jap en Nout. Ben jij Pietje Papperazi daar?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hi Ko,

    Ik ben inderdaad de persoon met het toestel in de tas. En aangezien ik ook het 'materiaal' nodig heb, ben ik ook degene die meestal de kiekjes maakt... Jap heeft gisteravond al een foto van mij gemaakt achter de laptop, in mijn 'blog-spot'.
    Maar ga hem vaker het toestel geven zodat het minder 'find Waldo' is.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. irene sleijffers7 oktober 2010 om 17:42

    Hoi Eef,
    Zoals je ziet is het me nu toch gelukt te reageren. Wauw er is nog veel te leren door mij. En dat op mijn leeftijd.Misschien moet ik mijn typevaardigheden op halen met een kleine herhalingscursus. Mijn reactie op je verhaal heb ik al gemaild zoals je weet.
    toedeloe muttie

    BeantwoordenVerwijderen